Chciałabym na dłużej zatrzymać chwilę, gdy jesteś obok, trzymasz mnie za rękę gdy mogę patrzeć w Twoje oczy, czuć, że jest dobrze i że damy radę Gdy Cię nie ma moja dłoń jest taka niczyja, nie wie co ze sobą zrobić gdzieś podświadomie szuka Twojej by poczuć się bezpieczniej...pewniej A teraz..moja pościel pachnie Tobą.. a ja wtulam się w nią i czekam aż znów obudzę się z Tobą u boku, z moją dłonią w Twojej dłoni. Odliczam.
Posty
Jestem wdzięczna za wszystko, co mam. Doceniam wszystko,co zostało mi dane. I niby wszystko jest w porządku, przecież się uśmiecham. Przecież świat się nie kończy, jeszcze tyle rzeczy do przeżycia, poznania. Dlaczego więc jadę tym tramwajem i łzy spływają mi po policzkach. Ja, słuchawki i ogromna pustka. Teraz myślę, że nie tyle, co tęsknię za Tobą...tęsknię za poczuciem tego, że znaczę dla kogoś więcej, niż ja sama dla siebie. Jeśli więc możesz, przyjdź. Przez chwilę daj mi poczuć, że jestem ważna. Przyjdź, nawet wtedy,gdy po chwili to wszystko miałoby pieprznąć. Myślę, że ten jeden moment jest tego wart, tego, co nastąpi chwilę po. Chyba bardzo tego potrzebuję. Bezsilność. Wysiadam z tramwaju.
"Utkwiłaś gdzieś, w moim tak i nie, w okolicach nie wiem, w jakimś bylegdzie, utkwiłaś gdzieś..." boje się boję się polubić Cię bardziej boję się zbliżyć zbyt niebezpiecznie boję się zbyt daleko wyciągnąć swe dłonie, ku Tobie boję się przyzwyczajenia do Twej obecności, rozczarowania, nagłej pustki. Stąpam po cienkiej linie, kołyszę się robiąc pòłkroki. Idę do Ciebie niepewnie...lecz stanowczo. Nie znikaj, bądź.